In Paralympische sporten, zijn de beperkingen niet altijd zichtbaar. Daarom is het belangrijk uw identiteit te begrijpen om uw eigen grenzen te kennen. Dat zegt Toine Klerks, team manager van de Nederlandse rolstoelbasketbal teams.
Wat moet er gebeuren om een medaille te winnen in de internationale sport?
Alvorens te antwoorden wil ik graag eerst mijn verhaal vertellen. Ik ben manager van de Nederlandse rolstoelbasketbal teams. Laat u niet misleiden door het element ‘rolstoel’: dit is geen sport voor watjes. Deze sport is zeer nauw verwant met rolstoelrugby en je weet wellicht hoe de Amerikanen deze sport noemen: ‘murder ball’. Het is een snel en hevig spel, dat zoals elke sport een aantrekkelijke combinatie van bekwaamheid, fysieke moed en snel denken vereist.
Identiteit is de sleutel – niet allleen in de sport
In de zomer van 2016 werden zowel onze mannen als vrouwen teams gekwalificeerd voor de Paralympische Spelen in Rio. Het was een ongelofelijke ervaring. De sfeer in het dorp, in de buurt van de stad en vooral in het stadium was uitermate inspirerend. Het was mijn eerste deelname aan de spelen en het was allemaal veel meer dan wat ik had verwacht.
Er waren juichende massa’s van 15.000 mensen en elke match was een gigantisch drama. De tijd, de inspanning en het harde werken van de spelers wierp volop zijn vruchten af. Het eindresultaat was een bronzen medaille. Het was geweldig terug te komen met een concrete beloning en we voelden ons zelfs helemaal opgefokt voor de volgende keer: we wilden goud.
Nu terug naar mijn vraag: wat moet er gebeuren om een medaille te winnen in de internationale sport? Mijn standpunt is heel eenvoudig. Een belangrijk deel is de identiteit. Mijn ervaring ligt in de Paralympische sport maar deze is van toepassing op alle sporten en inderdaad ook op eender welk type werk. Het gaat erom uzelf te blijven, uw sterktes en uw zwaktes te kennen en zo goed mogelijk met uw team te werken.
Mentale barrières doorbreken om het volledige potentieel te bereiken
De Paralympische sporten onderscheiden zich dikwijls omwille van de zeer straffe verhalen. Neem nu een van onze jongste spelers. Zij had botkanker in haar been toen ze 11 was. Zij speelde voetbal en volleybal en droomde ervan ooit bij Ajax te spelen. Maar nadat de tumor was ontdekt, wist ze dat haar droom voorbij was. Ze was – en is – perfect in staat om te stappen maar kon enkel haar talent voor de sport niet waarmaken. Het was verschrikkelijk voor haar. Er was heel wat overtuigingskracht nodig om haar te kunnen aanmoedigen in een rolstoel te zitten. Wie zou dit trouwens willen, indien je kon kiezen? Maar zodra ze het had aanvaard, voelde ze plots de vrijheid van de sportvrouw te zijn die ze kon zijn. Haar debuut op de Paralympische was fantastisch en iedereen was onder de indruk.
We hebben ook een atleet die in Afghanistan door het vuur van zijn eigen troepen werd geraakt en hierdoor zijn beide benen verloor. Het is ondenkbaar voor diegenen onder ons die gelukkig geen getuigen waren van wat hij heeft moeten meemaken. Maar hij is mentaal zeer sterk en basketbal was voor hem de perfecte uitlaat voor zijn fysieke sterkte en sportieve bekwaamheid. Het is voor hem klaar en duidelijk dat dit hem heeft geholpen om zijn leven opnieuw op te bouwen.
Echte beperkingen zijn psychologisch, niet fysiek
Er zijn tal van redenen om meer te weten te komen over de sport voor mindervaliden. Bovenaan de lijst staan de persoonlijke inspirerende verhalen. Ik heb er u zo-even twee weggegeven en heb er nog zoveel als er mensen in de teams zijn.
Niettegenstaande deze ervaringen van toepassing zijn op mensen met fysische beperkingen, hebben we allemaal onze belemmeringen die we op de een of andere manier moeten overstijgen. Deze geven ons de parameters waarbinnen we onszelf definiëren en we kunnen kiezen hoeveel wij ze willen bijsturen om ons volledig potentieel te bereiken.
Het belangrijkste is exact te weten te komen wat dat potentieel is. Daarom moeten we onze identiteit begrijpen en weten in hoeverre we bereid zijn ervoor te gaan om te bereiken wat we kunnen: de echte beperkingen zijn psychologisch, niet fysiek.
Alle foto’s behalve Rio 2016 door Mathilde Dusol. Rio 2016 foto via Basketbal Ervaring NL.
