Dieta przy nietrzymaniu moczu – co jeść i pić,
a z czego zrezygnować podczas terapii inkontynencji?

Dieta przy nietrzymaniu moczu powinna być ukierunkowana na utrzymanie prawidłowej masy ciała lub na redukcję zbędnych kilogramów w przypadku nadwagi i otyłości. Oprócz tego może służyć profilaktyce infekcji miejsc intymnych oraz wzmocnieniu odporności, a także… mięśni, które w dużej mierze odpowiadają przecież za funkcje pęcherza. Co jeść i pić przy nietrzymaniu moczu, by pomóc organizmowi w powrocie do formy? Sprawdź najważniejsze zalecenia i poznaj efektywne porady!

Nietrzymanie moczu – z uwagi na mnogość możliwych przyczyn – może dotknąć osobę w każdym wieku, stanowiąc problem zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Wielokrotnie pisaliśmy już o tym, w jaki sposób prowadzi się terapię inkontynencji, uwzględniając podczas jej trwania ćwiczenia mięśni dna miednicy, zabiegi medyczne oraz inne metody. Warto do tego wszystkiego dołożyć także zalecenia dietetyczne, które – jak się okazuje – nie pozostają bez znaczenia w kontekście osiągnięcia celów terapeutycznych i sukcesów w leczeniu.

Na samym początku przy omawianiu tematu diety przy nietrzymaniu moczu nie można nie wspomnieć o niezwykle istotnym aspekcie w kontekście inkontynencji, jakim jest oczywiście prawidłowa masa ciała. Jedną z bezpośrednich przyczyn wadliwego funkcjonowania zarówno mięśni dna miednicy, jak i samego pęcherza, może być bowiem nadwaga i otyłość. Nadprogramowe kilogramy bywają niestety przyczyną wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej oraz ucisku na narządy położone w obrębie miednicy mniejszej. Im więcej te struktury „dźwigają” na co dzień”, tym bardziej ulegają rozciągnięciu i nadwyrężeniu (właśnie dlatego ciąża jest tak newralgicznym momentem w życiu kobiety i często powoduje objawy inkontynencji).

Celem współpracy lekarza i pacjenta – a nierzadko również dietetyka – powinno więc być utrzymanie prawidłowej masy ciała (jeśli dana osoba taką właśnie się cechuje) lub jej redukcja – w przypadku nadwagi i otyłości. Oczywiście odchudzanie należy przeprowadzić z głową – powoli, stopniowo zmieniając nawyki żywieniowe i skupiając się na małych sukcesach. Pomoże w tym opieka dietetyka lub nawet psychodietetyka, który może przeprowadzić pacjenta przez nierzadko trudny i długotrwały proces utraty masy ciała.

Dieta przy nietrzymaniu moczu powinna nosić cechy zdrowego żywienia – inspirację można czerpać przykładowo z jadłospisów diety śródziemnomorskiej, uznawanej obecnie za jedną z najzdrowszych na świecie. Jest ona bogata w źródła zdrowych tłuszczy wpływających na zwiększenie elastyczności tkanek, w wartościowe białko, a także w węglowodany złożone pozytywnie wpływające na glikemię oraz gospodarkę cukrową organizmu. Niemniej, w diecie przy nietrzymaniu moczu warto uwzględniać konkretne składniki, sprzyjające pracy organizmu w pożądanych obszarach. Wśród składników tych są: magnez, błonniki i witamina C.

• Magnez – pierwiastek odpowiedzialny za wiele funkcji i procesów zachodzących w ludzkim organizmie. W przypadku inkontynencji pacjentów najbardziej powinno interesować jego oddziaływanie na mięśnie oraz przewodnictwo nerwowe, w którym ma on swój udział, a które jest z kolei istotne dla prawidłowej pracy pęcherza oraz otaczających go mięśni. Bogatymi źródłami magnezu są przede wszystkim kakao, orzechy i pestki, ryby i owoce morza, mleko, sery i przetwory mleczne, a także płatki owsiane, ciemne pieczywo, kasza gryczana oraz ryż.
• Błonnik – ten składnik zdecydowanie sprzyja procesom trawienia oraz zmniejsza ryzyko występowania zaparć, które z kolei mogą prowadzić do… chęci parcia podczas wizyt w toalecie, przyczyniającego się do osłabienia mięśni dna miednicy i funkcji pęcherza! Pacjenci cierpiący na inkontynencję lub nią zagrożeni powinni pamiętać o bezwzględnym zakazie parcia podczas mikcji czy defekacji, jednak wysoka zawartość błonnika w diecie znacząco ułatwi przestrzeganie tej właśnie zasady. Bogate źródła błonnika to zbożowe produkty pełnoziarniste (głównie płatki owsiane), warzywa i owoce (a zwłaszcza ich skórki) oraz nasiona czy pestki (w tym nasiona słonecznika i pestki dyni).
• Witamina C – jej obecność w diecie przy nietrzymaniu moczu jest istotna z kilku powodów. Witamina C to silny antyoksydant wpływający na niwelowanie wolnych rodników, które przyczyniają się do szybszego starzenia się komórek – to po pierwsze. Po drugie, witamina C wzmacnia układ odpornościowy (w tym chroni przed infekcjami dróg moczowych i infekcjami intymnymi). Po trzecie, ta cenna witamina sprzyja produkcji kolagenu odpowiedzialnego za wysoką elastyczność tkanek, a cecha ta jest niezbędna do zatrzymania na długo prawidłowych funkcji organów położonych w obrębie dna miednicy. Witamina C obecna jest w natce pietruszki, porzeczkach, owocach cytrusowych, a także w papryce czerwonej, w owocach dzikiej róży czy truskawkach.

Oprócz zadbania o wystarczającą podaż wymienionych powyżej składników odżywczych i pierwiastków, dieta przy nietrzymaniu moczu powinna być uboga w produkty wzdymające (warzywa kapustne, warzywa strączkowe) oraz powodujące zaparcia (potrawy tłuste, ciężkostrawne, wysoko przetworzone).

Popularny mit związany z zaleceniami dietetycznymi przy nietrzymaniu moczu dotyczy oczywiście spożywania jak najmniejszej ilości płynów. To oczywiście błąd! Organizm potrzebuje nawodnienia do prawidłowego funkcjonowania, a jego odwodnienie powoduje nie tylko suchość w ustach oraz ból głowy, ale także niepożądane zaparcia czy pogorszenie się kondycji skóry, włosów i paznokci.

Z diety przy nietrzymaniu moczu powinny zostać natomiast usunięte wszystkie te napoje, które działają moczopędnie. Mowa tu o kawie i herbacie (nie trzeba całkowicie z nich rezygnować – wystarczy ograniczyć ich spożywanie do jednej, maksymalnie dwóch filiżanek dziennie). Dodatkowo nie należy przyjmować niektórych ziół (pokrzywa, dziurawiec), a także słodkich napojów oraz alkoholu (ta ostatnia substancja nie tylko działa moczopędnie, ale również rozluźniająco na mięśnie, co może skończyć się epizodem popuszczenia moczu).