Operacyjne leczenie nietrzymania moczu

Operacyjne leczenie nietrzymania moczu obejmuje szereg zabiegów takich jak uretroplastyka, implantacja sztucznego zwieracza pęcherza czy zastosowanie slingu podcewkowego. Procedury tego typu stosuje się zwykle u osób z nietrzymaniem moczu, które nie odpowiedziały na inne formy leczenia. Zabiegi polegają na naprawie lub wzmocnieniu mięśni dna miednicy, co poprawia kontynencję moczu. Jak wszystkie operacje, również operacje na nietrzymanie moczu mogą wiązać się z ryzykiem pewnych powikłań, choć występują one dość rzadko.

Nietrzymanie moczu to powszechny problem, który dotyczy osób obu płci, w różnym wieku. Szacuje się, że inkontynencja dotyka około 200 milionów ludzi na całym świecie, choć liczba ta może być znacznie większa ze względu na częste zjawisko niezgłaszania przez pacjentów takich dolegliwości. Na szczęście istnieją skuteczne metody leczenia i zabiegi na nietrzymanie moczu, które mogą pomóc w zarządzaniu problemem i poprawić jakość życia pacjentów.

Nietrzymanie moczu jest krótkotrwałe lub przewlekłe, zawsze jednak ma znaczący wpływ na jakość życia oraz samopoczucie pacjenta. Czynniki ryzyka obejmują: wiek, ciążę, przebyte operacje, otyłość, palenie tytoniu, przewlekłe schorzenia (cukrzyca czy choroby neurologiczne) i inne. Przyczyn nietrzymania moczu może być naprawdę wiele. Niektóre czynniki zewnętrzne, takie jak nadmierna konsumpcja alkoholu, kofeiny czy napojów gazowanych, również mogą prowadzić do przejściowego nietrzymania moczu. Z kolei niektóre wady wrodzone lub inne nieprawidłowości anatomiczne utrudniają prawidłowe funkcjonowanie pęcherza, co też objawia się między innymi nietrzymaniem moczu. Największa część przypadków spowodowana jest jednak schorzeniami...

• Słabe mięśnie dna miednicy – mięśnie te są odpowiedzialne za kontrolę oddawania moczu; ich osłabienie prowadzi między innymi do inkontynencji. Sytuacja taka ma miejsce na przykład u kobiet po porodzie lub u seniorów – w wyniku naturalnych procesów starzenia organizmu i wiotczenia mięśni.
• Uszkodzenia nerwów – uszkodzone nerwy zakłócają sygnały przesyłane między mózgiem a pęcherzem, co prowadzi do nietrzymania moczu. Może to wynikać z urazów albo chorób neurologicznych, takich jak udar mózgu czy stwardnienie rozsiane.
• Przewlekłe choroby – niektóre choroby, takie jak przykładowo cukrzyca, mogą prowadzić do uszkodzenia nerwów (neuropatii) lub mięśni związanych z kontrolą pęcherza moczowego, co w konsekwencji skutkuje problemami z utrzymaniem moczu.
• Infekcje – zakażenia dróg moczowych podrażniające pęcherz moczowy również powodują zazwyczaj przejściowe nietrzymanie moczu.

Objawy nietrzymania moczu różnią w zależności od przyczyny schorzenia. Do najczęstszych należą:

• częste oddawanie moczu (dorosła, zdrowa osoba zwykle oddaje mocz średnio 6–8 razy dziennie),
• nagłe i silne parcie na pęcherz oraz związana z nim niezdolność do utrzymania moczu,
• odczucie nie do końca opróżnionego pęcherza po oddaniu moczu,
• nietrzymanie moczu podczas kaszlu, kichania, śmiechu lub przy wysiłku,
• uczucie ciężaru lub napięcia w okolicy pęcherza moczowego.

Zabiegi na nietrzymanie moczu są bardzo różnorodne i zależą od przyczyny oraz rodzaju inkontynencji. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji dotyczącej operacyjnego leczenia nietrzymania moczu zawsze konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu dokładnej diagnozy oraz ustalenia planu działania dostosowanego do okoliczności. Operacyjne leczenie nietrzymania moczu stosowane jest w przypadkach, gdy problem nie poddaje się leczeniu innymi sposobami lub jest spowodowany na przykład wada anatomiczną. Wówczas przeprowadzana jest uretroplastyka lub implantacja sztucznego zwieracza pęcherza.

Warto przypomnieć, że poza sporadycznymi przypadkami wrodzonych wad anatomicznych, leczenie inkontynencji rozpoczynana się zawsze od metod nieinwazyjnych. Operacja na nietrzymanie moczu to ostatni etap, w przypadkach gdy pozostałe procedury (na przykład fizjoterapia uroginekologiczna) nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Istnieje kilka rodzajów zabiegów stosowanych w leczeniu różnych rodzajów inkontynencji moczowej...

• Operacja przy użyciu slingu podcewkowego – powszechnie stosowana procedura chirurgiczna w operacyjnym leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Podczas zabiegu implantuje się specjalną taśmę (sling) lub siatkę podpierającą pod cewką moczową lub szyjką pęcherza, aby zwiększyć wsparcie i poprawić kontrolę nad wyciekiem moczu. Zabieg ten ma bardzo wysoką, bo ponad 90% skuteczność. Powrót do pełnej sprawności zajmuje około 6 tygodni. W tym czasie należy unikać kaszlu, wysiłku fizycznego oraz współżycia.
• Uretroplastyka – zabieg stosowany w przypadku zwężenia cewki moczowej. Może być przeprowadzany jako operacja otwarta lub laparoskopowa (z wykorzystaniem małych nacięć i kamer). Po wykonanym zabiegu konieczna może być hospitalizacja (przez kilka dni), a okres rekonwalescencji może wynosić od kilku tygodni do kilku miesięcy (w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta i zastosowanej techniki operacyjnej).
• Implantacja sztucznego zwieracza pęcherza – to operacja, w której sztuczny zwieracz pęcherza jest wszczepiany w celu zastąpienia osłabionego lub uszkodzonego naturalnego zwieracza. Ten rodzaj operacji na nietrzymanie moczu jest często stosowany w leczeniu ciężkiej inkontynencji.

W przypadku leczenia nietrzymania moczu oprócz operacji wykonuje się także laserowe zabiegi nieoperacyjne. Laseroterapia jest najczęściej stosowana u pacjentów cierpiących na wysiłkowe nietrzymanie moczu. Zabieg przeprowadza się ambulatoryjnie, po jego wykonaniu nie jest potrzebna hospitalizacja. Nie ma tez żadnych szczególnych zaleceń dla pacjenta, ani przygotowań przed zabiegiem. Konieczne jest tylko sprawdzenie ogólnego stanu zdrowia, a kobiety muszą wcześniej wykonać cytologię. Laserowy zabieg na nietrzymanie moczu jest bezbolesny. Polega na obkurczaniu (przy pomocy wiązki lasera) włókien kolagenowych w strukturach wpływających na kontrolę pęcherza. Taka stymulacja poprawia ich elastyczność i przywraca prawidłowe ułożenie. Często wystarczający jest jeden zabieg i problem inkontynencji znika. W niektórych przypadkach po kilku tygodniach laseroterapię można powtórzyć.

***

Więcej o leczeniu nietrzymania moczu.

Źródła:

• http://www.urologiapolska.pl/artykul.php?2991
• https://www.termedia.pl/Nowosci-w-diagnostyce-i-leczeniu-zabiegowym-nietrzymania-moczu-u-kobiet,8,7758,0,0.html
• https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/245816/szopinski_chlosta_borowka_wyniki_leczenia_nietrzymania_moczu_2012.pdf?sequence=1&isAllowed=y